Ik heb vannacht heerlijk in een bed in het hutje geslapen met dank aan de Jacobs-welgezinde campingbaas. Ik kon zowaar uitslapen omdat ik geen tent hoefde in te pakken alleen maar mijn fiets op te tuigen, wat een genot voor een keer. Lekker ontbeten aan de tuinbank en op weg. Ik zit zo'n 10 km voor Pontiers en mijn doel is richting Santes te rijden. Portiers is op deze vroege zondag ochtend nog niet ontwaakt, als ik de stad binnen rijd, de bezienswaardigheden zijn nog niet open dus besluit ik door te rijden, ik kom wel langs een aantal zeer oude kerken en een oud stadsgedeelte wat er fraai uitziet, evenals zo veel plekken die ik in de afgelopen twee weken doorkruisd heb. Een stad doorrijden doe je niet even, je moet goed op de kaart letten anders mis je zo'n een afslag en ben je weer een uur aan het zoeken om de weg op te pakken. Als ik eindelijk door Pontiers heen ben is het nog steeds klimmen en dalen, het lijkt wel alsof elke stad in een dal is gebouwd.
De klimmen zijn vaak pittig tijdens deze tocht naast de wat geleidelijk aan oplopende hellingen. Het land wordt wel wat opener en het oogt frisser, meer kleuren (zonnebloemen) en het lijkt wel alsof ik uit een schilderij ben gestapt waarin ik bij het begin van Belgie terecht gekomen ben. Het was een aaneenschakeling van oude gebouwen, stadjes maaar ook de om geving met vaak riviertjes waren schilderachtig, te veel om te onthouden, te veel ook wat het oog kan bevatten. Zo peddel ik vandaag door heuveltje op en af en na 90 km vind ik het wel genoeg en wil naar de campig in de buurt, dit blijkt een naturisten camping te zijn, niet verkeerd maar het spreekt mijn toch minder aan, ik besluit door te rijden naar de volgende camping 20 km verder. Het worden 20 zware km, heftige heuvels naar boven, als ik er eindelijk ben is het al half acht en moet ik snel etenkoken, de boel opruimen, de tent opzetten voor het donker wordt en daarna Marianne nog even aan de lijn gezellig voor het slapen gaan. Het is erg rustig op de grote camping van St. Jean d'Angely waar ik terecht gekomen ben, het lijkt wel of de valkantieperiode voorbij is
1 opmerking:
Hoi Dirk,
Hoe gaat ie daar? We zijn vol verwondering aan het lezen wat je allemaal alweer hebt meegemaakt onderweg naar Santiago. Hier gaat alles zijn gangetje. We zijn alweer druk aan de arbeid en hebben een leuk weekend Milaan achter de rug. Morgen komt Marianne naar Arnhem om de verjaardag te vieren! We zullen op je proosten :-)Zet hem op!!!
Groeten Niko en Dennis
Een reactie posten