Dag 19

Dag 19 29 augustus 2008

Vanochtend lekkere tijd opgestaan,rond zeven uur. De ochtengymnastiek verricht en om achtuur zat ik op de fiets. Er kwam veel mist of laaghangende bewolking opzetten die de zon deed verbleken, het werd zelfs koud, tot tienuur de jas aan gehad en toen werd het te warm de zon brak door en het werd een stralende dag. Ik heb de eerste vijf en zeventig km naar Dax voor één uur afgelegd, lekker geluncht in Dax, wat rond gekeken en verder getrokken naar Peyrehorade. Morgen wil ik naar St. Jean Piede de Port fietsen en dat is vanaf Dax ruim 92 km met de nodige klimmen, nu zijn er nog maar 70 km over, een leuk aantal voor een tochtje naar de Spaanse grens!!!!!!!!!! Vandaag weer veel bossen gezien, rustige weggetjes gereden het ging heerlijk met de geur van dennenhout om je heen.

Op 20 mei 1949 ben ik geboren. Mijn oudere broer Kees was er al 17 maanden, een wolk van een baby, hij ad en dronk dat het een lust voor het oog was en werd een stevige rondborstige knaap. Hij kon al vroeg lopen, was snel zindelijk en voor zijn vierde kon hij al lezen, kortom de oogappel van mijn ouders zij waren trots op hun oudste. Veertien maanden na mij kwam Bart, een vrolijk oogend knaapje, die al snel onze moeder om de vingers wond. Hij zat vaak vol grappen tot groot vermaak van de familie, zo was hij bij oom Chris en tante Riet aan het logeren en heeft het scheerapparaat van oom Chris in een pan verstopt, oom Chris heeft er een week naar lopen zoeken en in plaats van boos te worden lag hij in een deuk van de lach zo'n goede grap vond hij het. Of toen Bart met een zomerkamp meewas en doodleuk vertelde dat hij die dag jarig was, de leiding in rep en roer, kadootjes gekocht, de zaal versierd, feestje gebouwd en de grap was kompleet, niemand die erover dacht even naar zijn geboortedatum te kijken.
Een jaar later kwam Frits, hij kon niet stuk bij mijn ouders met zijn blonde krullenkopje, ach wat zag hij er schattig uit, tot hij in de puberteit kwam en de krullen wat verbleekten, werd hij trots gepresenteerd als de nieuwe matroos van de familie Klop en wel deze keer op een binndenvaartschip, mijn vader met de borst vooruit heeft hem zelfs naar Delftzijl gebracht, mijn moedfer er wat bedremmeld achteraan, is het niet wat ver Harry, krijgt hij daar wel categesatie?
Tussen deze geweldenaars zat ik dus in, en u begrijpt ongetwijfeld dat ik al mijn kwaliteiten (en zoveel had ik er niet) heb aangewend om er ook een beetje bij te horen.
Mijn moeder hield geweldig veel van zelfgekookte pap, liefst met klontjes of velltjes (broodpap, rijstepap, havermoutpap, karnemelkse grutte pap, custardvla, etc aardappelpap heeft zij volgens mij nooit geprobeert), je kon het niet zo gek opnoemen of zij wist er wel pap van te koken, zeker tot grote tevredenheid van Kees, want die luste er wat van. Dus als ik wilde opvallen kon ik niet anders dan dapper de pap eten en bijna bij de laatste hap struikelen over het klontje of velletje dat in de pap zat en helaas de hele boel kwam weer uit mijn arme maagje. Nou aandacht genoeg kan ik u zeggen. Oom Chris zou mijn moeder eens even verbeteren en speelde vliegtuigje met de lepel met pap en liet hem dalen in mijn mondje, wist hij veel, hij had er ook nog niet zoveel verstand van, de pap was uiteraard niet te pruimen, maar daar ging het niet om, de aandacht weet u wel en inderdaat het laatste vliegtuigje lande in de berg pap die naar buiten kwam, het vervolg kon u zeker wel raden. Dit was natuiurlijk niet zo'n slimme aktie van mij, maar wat weet een kind van anderhalf nu wat slim is, die reageert vanuit zijn gevoel. Het effect was natuurlijk navernant, negatief wordt met negatief beantwoord en positief met positief. Zo vertelde mijn nicht als zij bij mijn moeder logeerde en dat was nogal vaak, dat als de broertjes buitenspeelden zij iedereen behalve mij binnen moest roepen, want dan was het nog even rustig in huis, ik bedoel maar.